Naukowcy są zdezorientowani: kto, kiedy i po co stworzył ogromne kule rozrzucone po różnych kontynentach Tak kugla Kamienna kula o średnicy ponad półtora metra, znaleziona w Bośni i Hercegowinie - w lesie niedaleko miasta Zavidovichi Kamienne kule z Kostaryki. 78 min spacerem • Kamienne kule z Kostaryki – monolityczne rzeźby w kształcie kul wykonane przez człowieka, odkryte na obszarze Kostaryki, o średnicy od kilku centymetrów do ponad dwóch metrów. Lokalnie są nazywane Las Bolas, co dosłownie oznacza Kule. Największe skupisko kręgów i kurhanów z terenu Polski z tego okresu znajduje się w Odrach koło Czerska. Trzy kręgi kamienne i trzy kurhany sprzed ok. 2 tys. lat, pozostałość po W dżungli lub w dolinie regionu Diquis odnajdowane są tajemnicze kamienne kule o najróżniejszych kształtach. Utożsamia się je z wierzeniami ówczesnych Indian oraz jako symbole astronomiczne. Kostaryka to bogactwo rezerwatów i parków narodowych. Na uwagę zasługuje fakt, iż około 25% obszaru kraju to tereny pod ochroną. Kamienne kule z Kostaryki (największa o wadze do 16 ton), 1960 r. Według Głosów 21 (w tym negatywnych: 0) dobre. 21. #historia #kamienie Strony w kategorii „Sztuka prekolumbijska”. Poniżej wyświetlono 43 spośród wszystkich 43 stron tej kategorii. Sztuka prekolumbijska. . Liczba wyświetleń: 281Bośnia kryje wiele tajemnic. Znajdują się tam nie tylko domniemane piramidy, lecz odnaleźć też można także wiele tajemniczych kamiennych kul, podobnych do tych, jakie występują w Kostaryce. Tajemnicze twory o nieznanym pochodzeniu pozostają prawdziwym wyzwaniem dla nauki. Jak na razie nikt nie potrafił wyjaśnić pochodzenia ani celu istnienia kamiennych kul. Czy odkrycie podobnych tworów w Bośni może jakoś pomoc w rozwikłaniu zagadki?Starożytne tajemnice bywają jak nieszczęścia – czasem pojawiają się w parach. Toteż wkrótce po tym, jak w Bośni odkryto domniemaną Dolinę Piramid, znaleziono także inne miejsce, w którym znajdowały się enigmatyczne kamienne kule. Choć uwaga większości skupiła się na budowlach z Visoko, kule nie są wcale mniej na początku zauważyć jednak, że kule występują nie tylko na Bałkanach. Pierwsza „tajemnicza” kolekcja kamiennych kul odkryta została w delcie rzeki Diquis w Kostaryce w latach 30-tych XX wieku. Największe z obiektów mierzyły do m. średnicy. Choć odnaleziono ich od tego czasu setki, nikt nie był niestety w stanie wyjaśnić jak powstały, ani jakie mogły mieć Bośni największa koncentracja kamiennych kul występuje niedaleko miasta Zavidovici, leżącego na północny-zachód od Doliny Piramid (Visoko) i około 100 km od stolicy kraju – Sarajewa. Jedna z kul została przeniesiona na plac jednego z miast w regionie, gdzie zrobiono z niej kul znajduje się w Grabie, leżącym w bezpośrednim sąsiedztwie Zavidovici. W niegłębokiej dolinie na obrzeżach wioski znajdują się dziesiątki z nich. Część jest na razie odnaleziono tam 15 nietkniętych i 20 rozpołowionych kul. Ich wymiary różnią się od 5 cm do 2 metrów. Każda jest wypolerowana i choć uważa się, że są naturalnego pochodzenia, wyglądają na wycięte, obrobione i wypolerowane. Znajdujące się w ich pobliżu kamienie tego samego typu, choć oczywiście nie ruszane ręką człowieka wykazują właściwości bardzo korzystne do ich obróbki, w tym homogeniczne wnętrze, co oznacza, że każda osoba zabierająca się za obróbkę takiego kamienia nie spotka na swej drodze niemiłych z kamiennych bośniackich kul wykonanych jest z granodiorytu. W Teocaku na północnym-wschodzie Bośni znajduje się 8 kul wykonanych z granitu. Choć istnieją wątpliwości co do tego, czy kul z Zavidovici nie stworzyła przypadkiem natura, te z Teocaku musiały być wykonane ludzką ręką, gdyż natura nie tworzy podobnych kształtów w granicie. Jeśli tak jest, pojawia się możliwość, że i kule z okolic pierwszej miejscowości mogły być wykonane przez ludzi, co potwierdził swą opinią egiptolog dr Aly kamienne kule znajdują się także w osadzie Ponikve niedaleko Vares. Jeden z tamtejszych kamieni waży ok. 4 ton. We wsi Ziokuce niedaleko miasta Kakanj odnaleźć można kilka kul, które znajdują się niedaleko kamiennych megalitów, jakie wedle wierzeń miejscowych mają moc uzdrawiającą. Możemy wyliczać dalej. W bibliotece klasztoru Franciszkanów w Kraljevej Sutjeskiej niedaleko Kakanja znajduje się inna mniejsza kamienna kula. Kamienną kulę odkryli również kilka lat temu pracownicy fabryki z jest jednak, że „stolicą” kul jest Grab, w którym natrafić można na kilka legend związanych z kamieniami. Mogą one po części pozwolić odpowiedzieć na związane z nimi z legend mówi, że w 1936 roku przyszła powódź. Dzień był ciemny jak noc i padało tak mocno, że rzeki wyszły ze swych koryt. Mówi się, że to właśnie to zdarzenie spowodowało pojawienie się kul, co sugeruje jednocześnie, że znajdowały się kiedyś znacznie wyżej. Widząc kule umieszczone dziś wewnątrz małego potoku dojść można do wniosku, że w legendzie zawiera się część druga z legend, oparta bardziej na intuicyjnych przypuszczeniach, mówi o gościach weselnych, którzy zmienili się w kamienne kule. Nie jest ona zbyt prawdopodobna, choć przypomina legendy z innych miejsc, np. francuskiego Carnac, gdzie megality miały być zmienionymi w kamień jeśli Bośnia nie dostarcza wyjaśnień odnośnie kamiennych kul, w poszukiwaniu wyjaśnień zwróćmy się w inną stronę. David Hatcher-Childress, amerykański pisarz, nazwał podobne obiekty kulkami bogów, odnosząc się w szczególności do kamieni z Kostaryki. Pierwsze naukowe badania nad nimi przeprowadzono wkrótce po ich odkryciu. Doris Stone – córka pracownika United Fruit Co. opublikowała swój raport w piśmie „American Antiquity”. Zwrócił on uwagę Samuela Lothropa z Muzeum Peabody przy Harvard University. Przybył on w 1948 roku do Kostaryki odnajdując więcej podobnych kul i przeprowadzając na miejscu ich znalezienia wykopaliska, aby móc ustalić ich z odkrytych przez niego kamieni mierzyła 2,4 m. średnicy. Jedna z nich została przeniesiona przed budynek w San Jose. Lothrop opublikował ostatecznie swe wniosku w „Archaeology of the Diquís Delta, Costa Rica” w 1963 roku, jednak ich cel, jak i sposób powstania nigdy nie zostały bliżej wyjaśnione. Większość autorów opisuje jedynie ten fenomen, ale nie mierzy się z tajemnicą, nie będąc w stanie dostarczyć dalszych kamienne kule nie są rzadkim zjawiskiem. Podobnie jak w Bośni tak i w Kostaryce ich występowanie nie ogranicza się do jednego miejsca. Odkrywano je w różnych rejonach, w tym na Isla del Cano, a także w Papagayo na Półwyspie Nicoya – 300 km na północ od ujścia Bałkanami i Ameryką Środkową, podobne kamienie znajdowano także na Wyspie Wielkanocnej, w Peru oraz w kula z Wyspy Wielkanocnej znajduje się w jej północnej część. Okrągły głaz wedle podań używany był przez „panów” wyspy do skupiania swych mentalnych sił, które niczym swego rodzaju soczewka sprawiały, że słynne posągi lewitowały i „chodziły” po wyspie. Oczywiście jest to wysoce fantastyczne założenie. Jeśli podobne rozwiązanie odniesiemy do Bośni i jej kul, nie będzie ono miało większego sensu. Podobnie w Kostaryce, gdzie uważa się, że kamienie zostały wyciosane w kamieniołomie odległym o 48 km. Zwraca to jednak uwagę na to, jaki trud w ich wykonanie musieli włożyć domniemani twórcy. Niemały kłopot sprawiać musiał transport, przy czym miejsce ich przeznaczenia miało zapewne charakter święty. Poszukiwano także specjalnego rodzaju kamienia, gdyż w przeciwnym wypadku użyte zostałyby inne miejscowe kostarykańskich kul powstała z kamienia zwanego gabbro, przypominającego granit, z którego powstały bośniackie kule. Lothrop i inni sugerowali, że kamienie zostały wyciosane z naturalnych bloków, potem zaś polerowane przy pomocy mniejszych kamieni, mokrego piasku i innych ściernych materiałów, które nadały im połysk. Zauważono także, że po podgrzaniu granodiorytu a następnie jego szybkim ochłodzeniu, cienka warstwa kamienia odpada w postaci płatków. Być może technikę tą wykorzystywano przy nadawaniu kamieniom okrągłego interesujący jest nie tylko fakt istnienia, ale także dalszego polerowania kamieni z Bośni i Kostaryki. W Ameryce Środkowej kamienie często umieszczano grupowo – w prostych lub zakrzywionych liniach, być może podobnie jak w przypadku megalitów z Zachodniej Europy. Podobieństwa odnoszą się także do Zavidovici i innych miejsc w Bośni, gdzie kamienie również występują mimo tak interesujących korelacji, jak na razie nie dostarczono wielu odpowiedzi, co do kostarykańskich kamieni. Znajdowano je jednak nad grobami, lecz mimo to ich przeznaczenie pozostaje nieznane. Jeśli miały one pewne związki z ceremonią pochówku, należy przypomnieć sobie historie o martwych gościach weselnych, która łączy się z kulami z odkrycia w Bośni rzekomych piramid, nie istnieje związek między nimi a kulami, za wyjątkiem jednego znaleziska, które zdaje się potwierdzać regułę. Odnajdywano je w wielu miejscach i wniosek, do jakiego można dojść wskazuje, że znajdowały się one w zasięgu kultury Vinca. Trudno jednak powiedzieć, czy są one jej tworem, bowiem nie istnieją metody pozwalające określić ich wiek. Podobne trudności zachodzą w związku z kulami z Kostaryki, choć uważa się, że powstały między rokiem 200 a XV stuleciem naszej w Zavidovici nie odnaleziono jak dotąd większych ruin, czy zaginionego miasta. To samo odnosi się to Kostaryki, gdzie kule nie oznaczają widocznych związków z cywilizacją. Być może kamienne kule oznaczały oddziaływanie na pewne cechy krajobrazu – jedyny wpływ człowieka na coś, co uważane było za miejsce święte? To oczywiście czyste kamiennych kul nie polega na odnalezieniu odpowiedzi na to, kto wykonał te kule, lub jak to zrobił. Wiadomo, że używając technologii z epoki kamienia, możliwe było ich wycięcie i jak ukazują nam przykłady z Bośni i Kostaryki, położenie dużego nacisku na szczegóły tajemnicą pozostaje to, czemu służyły i co miały oznaczać. Ponieważ znajdowano je w okolicach rzek, były być może ozdobnikami związanymi z ich kultem. Ponadto pojawia się pytanie, dlaczego tworzyły je różne, nie mające ze sobą nic wspólnego z wyjaśnień dotyczy ich kształtu. Czy kula nie symbolizuje jaja związanego w pewien sposób z narodzinami lub odradzaniem się? Jeśli tak, może mieć to pewne znaczenie z rytuałami pogrzebowymi, lecz nie ma większych powodów ani dowodów, aby tworzyć podobne wnioski. W ten sposób, nie wiedząc czym są kule, stoimy przed prawdziwą starożytną Philip Coppens Źródło oryginalne: Źródło polskie: Prekolumbijskie osady wodzowskie z kamiennymi kulami ludu Dequis[a] Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO Kamienna kula z Kostaryki Państwo Kostaryka Typ kulturowy Spełniane kryterium III Numer ref. 1453 Region[b] Ameryka Łacińska i Karaiby Historia wpisania na listę Wpisanie na listę 2014na 38. sesji Położenie na mapie Kostaryki 8°54′41″N 83°28′39″W/8,911389 -83,477500 Multimedia w Wikimedia Commons ↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO ↑ Oficjalny podział dokonany przez UNESCO Kamienne kule z Kostaryki – monolityczne rzeźby w kształcie kul wykonane przez człowieka, odkryte na obszarze Kostaryki, o średnicy od kilku centymetrów do ponad dwóch metrów (największa znaleziona ma 2,4 m średnicy i waży ok. 16 ton). Lokalnie są nazywane Las Bolas, co dosłownie oznacza Kule[1]. W 2014 wraz z prekolumbijskimi osadami wodzowskimi kamienne kule wpisano na listę światowego dziedzictwa UNESCO[2][3]. Pochodzenie[edytuj | edytuj kod] Kule znajdowano obok przedmiotów datowanych od 200 roku do 800 roku Podczas innych prac archeologicznych obok kul odnajdywano złote ozdoby typowe dla okresu ok. 1000 roku Jeszcze inne przedmioty znalezione w innym miejscu wraz z kulami wskazywały na XVI stulecie. W związku z tym można stwierdzić, że kule były wytwarzane w przedziale czasowym wynoszącym 1800 lat, prawdopodobnie przez rdzennych mieszkańców Kostaryki posługujących się językiem czibczańskim. Lud ten żył w odosobnieniu w siedliskach nieprzekraczających 2000 mieszkańców, zajmując się głównie uprawą fasoli, kukurydzy, manioku, papai, ananasów, dyń, awokado, kakao[4]. Odkrycie[edytuj | edytuj kod] Pierwsze zapiski o kamiennych kulach sięgają XIX w., jednak dopiero ich masowe odkrycia podczas prac rolniczych na plantacjach bananów w latach 30. przez United Fruit Company wzbudziły zainteresowanie archeologów[3]. Odkrycie to spowodowało między innymi, że wiele z nich zostało przeniesionych z pierwotnych miejsc położenia (np. do ogródków w celach ozdobnych), a część została zniszczona. Obecnie można je znaleźć rozproszone w całej Kostaryce. Dwie z nich znajdują się w Muzeum National Geographic w Waszyngtonie oraz w Muzeum Archeologii i Etnografii na Uniwersytecie Harvarda w Cambridge[5]. Pierwotnie kule można było znaleźć w takich rejonach, jak delta rzeki Diquís w pobliżu miast Palmar Sur i Palmar Norte oraz na Isla del Caño[4]. Często towarzyszyły im inne znaleziska archeologiczne, takie jak chodniki wykonane z otoczaków rzecznych, całe lub rozbite naczynia ceramiczne, ozdoby itp. Samuel Lothrop w swojej publikacji (1963) podaje informację o zarejestrowaniu 186 tych obiektów, aktualnie ich liczbę szacuje się na około 300[4]. Od 1970 władze samorządowe chronią kamienne kule oraz ich lokalizacje[6]. Kamienne kule jako ozdoba trawnika Wykonanie[edytuj | edytuj kod] W większości zostały wykonane z granodiorytu – kwaśnej skały magmowej. Same rzeźby powstawały najpewniej przez redukcję różnej wielkości otoczaków, kamieni i głazów do formy kulistej. Ustalono, że granodioryt w wyniku nagłych zmian temperatury łuszczy się, stąd np. poprzez rozgrzewanie gorącymi węglami i schładzanie wodą oraz odpowiednią obróbkę mechaniczną można było uzyskać kuliste kształty. Na koniec były szlifowane i polerowane. W wyniku dokonanych pomiarów kul o średnicach od około 0,6 m do 0,9 m wykryto rozbieżności w średnicy wahające się od 2,5 cm do 5,1 cm, w związku z czym należy odrzucić twierdzenie, że są idealnie kuliste[4]. Kamienne kule w parku nieopodal lotniska w Palmar Sur Mity i fakty[edytuj | edytuj kod] Wokół kamiennych kul narodziło się wiele mitów wynikających z ich pozornej doskonałości, usytuowania, w jakim je odnaleziono (wiele było ułożonych w linie, figury geometryczne, a inne były częściowo zakopane w ziemi) oraz ich struktury (niektóre są z głębokimi bruzdami). Niektóre opowieści mówią o schowanym wewnątrz kul złocie (wskutek czego wiele zniszczono). Podobnym opowieściom sprzyja fakt, że kamienne kule stanowią swojego rodzaju tajemnicę archeologiczną, gdyż w wyniku hiszpańskiej kolonizacji zaprzestano ich wytwarzania, a rdzenna ludność nie zostawiła po sobie żadnych jednoznacznych dowodów potwierdzających słuszność jakiejkolwiek teorii dotyczącej ich przeznaczenia[4]. Niemniej według archeologów prawdopodobnie mogły one służyć jako świadectwo rangi w lokalnym społeczeństwie lub być rodzajem kalendarza do planowania upraw[7]. Przypisy[edytuj | edytuj kod] ↑ Las Bolas de Costa Rica. [dostęp 2015-06-30]. ↑ Precolumbian Chiefdom Settlements with Stone Spheres of the Diquís (ang.). [dostęp 2015-06-29]. ↑ a b University of Kansas 2010 ↓. ↑ a b c d e Hoopes 2001 ↓. ↑ Ball of Mystery (ang.). [dostęp 2015-06-29]. ↑ Esferas de piedra de Costa Rica (hiszp.). [dostęp 2015-06-29]. ↑ Tierra de esferas (hiszp.). [dostęp 2015-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. Bibliografia[edytuj | edytuj kod] John Hoopes, The Stone Spheres of Costa Rica, 2001 [dostęp 2015-06-29] (ang.). University of Kansas: University of Kansas researcher investigates mysterious stone spheres in Costa Rica (ang.). EurekAlert! Science News, 2010-03-22. [dostęp 2017-05-22]. Str. głównakamienne kule z Kostaryki kamienne kule z Kostaryki STAROŻYTNY ŚWIAT KAMIENNE KULE Z KOSTARYKI – KOSMICZNE BOULE? Kamienne kule z Kostaryki odnaleziono w latach 30. ubiegłego wieku w dżungli. Prawie 300 idealnie okrągłych kamiennych kul różniących się wielkością, mających nawet kilka metrów średnicy i ważących nawet kilkanaście ton do dziś intryguje świat [Zobacz więcej] Kamienna kula (źródło: internet) Ogromna kamienna kula została odnaleziona w lesie na terenie wioski Podubravlje w Bośni i Hercegowienie. Wielu naukowców zastanawia się, czy może być dowodem na istnienie nieznanej dotąd cywilizacji? Według archeologa Semira Osmanagica, który jest odkrywcą bośniackich piramid, jest to przełomowy moment, ponieważ skała ta może być najstarszą kamienną kulą, która została zrobiona przez człowieka. Nietypowe znalezisko To nietypowe znalezisko, jakim są kamienne kule, przykuło uwagę naukowców na całym świecie. Wiele osób porównuje to odkrycie do znalezisk na Kostaryce. Przypuszcza się, że te kamienne kule mogły zostać stworzone przez wymarłą kulturę Diquis, która zajmowała się ich wytwarzaniem około 1500 lat temu. Według bośniackiego naukowca Semira Osmanagica na terenien Bośni i Hercegowiny znajduje się bardzo dużo takich sferycznych kamieni, które niestety zostały zniszczone przez poszukiwaczy złota. Według niego kula ta może być starsza niż te, które zostały odkryte na Kostaryce. Średnica tej kuli wynosi ponad 3 metry, a jej waga to około 35 ton. Jednak niewiele wiadomo, jaki jest jej skład oraz jakie jest jej pochodzenie. Kamienna kula w Bośni (źródłó: internet) Według wspomnianego wcześniej archeolog, kula ta jest dowodem na to, że nieznana cywilizacja zamieszkiwała stary kontynent ponad 1500 lat temu. Odkrycie archeologa podzieliło świat naukowców na dwa obozy, ponieważ jedni twierdzą, że może ono wpłynąć na zmianę historii całej Europy, a drudzy wątpią w prawdziwość tez, które wysnuł archeolog i uważają, że kula ta może być zwykłym wytworem natury. Archeolog Semir Osmanagica jest znany w Bośni i Hercegowinie z badań w Dolinie Piramid w Visoko. Stwierdził on, że bośniackie piramidy są znacznie większe od tych egipskich, a poza tym zajmuje się badaniem nietypowych i tajemniczych miejsc. Nie tylko w Bośni i Hercegowinie Kamienne kule nie znajdują się tylko na Bałkanach, ponieważ pierwsze kule zostały odkryte w delcie rzeki Diquis w Kostaryce już w latach trzydziestych XX wieku. Największe, znalezione tam kule, miały do 2,5 metra średnicy. Od tamtej pory znaleziono ich bardzo wiele, ale nikt nie był w stanie wyjaśnić, jak powstały i jakie mają znaczenie. W Bośni najwięcej kamiennych kul znajduje się niedaleko miasta Zavidovici, które leży na północny – zachód od Doliny Piramid oraz około 100 km od Sarajewa, czyli stolicy kraju. Jedna z kul została przeniesiona na plac jednego z miast i zrobiono z niej fontannę. Jednak najwięcej kul znajduje się w Grabie, który leży bezpośrednio w sąsiedztwie Zavidovici. Bardzo wiele znajduje się ich w dolinie na obrzeżach wioski, a część z nich jest uszkodzona. Do tej pory odnaleziono tam 15 nietkniętych oraz 20 rozpołowionych kul. Każda z tych kul jest wypolerowana. Wielu naukowców uważa, że są naturalnego pochodzenia, ale wyglądają na wycięte, obrobione i wypolerowane. Kamienna kula w Bośni (źródłó: internet) W ich pobliżu znajdują się kamienie tego samego typu, które nie były ruszane ręką człowieka i też wykazują korzystne właściwości do ich obróbki. Do tego mają homogeniczne wnętrze, a to oznacza, że każdy, kto chciałby wziąć się za obróbkę takiego kamienia, to nie spotka na swojej drodze przeciwności. Wiele kamiennych kul, które zostało odnalezione w Bośni, jest wykonanych z granodiorytu. Natomiast w Teocaku na północnym – wschodzie Bośni jest osiem kul, które zrobione są z granitu. Są wątpliwości odnośnie do tego, czy kule z Zavidovici nie stworzyła przypadkiem natura, to te z Teocaku musiały zostać wykonane ludzką ręką, ponieważ natura nie stworzyłaby podobnych kształtów w granicie. Jeśli jednak tak jest, to również kule z pierwszej miejscowości mogły zostać wykonane przez ludzi, co potwierdził swoją opinią egiptolog dr Aly Barakat. Te kamienne kule znajdują się również w osadzie Ponikve niedaleko Vares, gdzie jedna z tamtych kul waży około 4 ton. Natomiast we wsi Ziokuce, niedaleko miasta Kakanj, można również znaleźć kilka kul, które znajdują się niedaleko kamiennych megalitów, a według wierzeń miejscowej ludności mają moc uzdrawiającą. Jeszcze w bibliotece klasztoru franciszkanów w Kraljevej Sutjeskiej niedaleko Kakanja też znajduje się kamienna kula, ale mniejsza. Ponadto taka kamienna kula została odkryta również kilka lat temu przez pracowników fabryki z Visoko. Legendy o kamiennych kulach Można powiedzieć, że najwięcej kul jest w Grab i to właśnie tam można natrafić na kilka legend, które są związane z kamiennymi kulami. Jedna z nich mówi, że w 1936 roku była wielka powódź. W ciągu dnia było bardzo ciemno i mocno padał deszcz i rzeki wyszły ze swoich koryt. Miejscowa ludność twierdzi, że właśnie to zdarzenie spowodowało pojawienie się kamiennych kul, a to wskazuje, że kiedyś znajdowały się znacznie wyżej. Kule, które są dzisiaj umieszczone wewnątrz małego potoku, mogą sugerować, że w legendzie zawiera się część prawdy. Jednak jest jeszcze druga legenda, która jest oparta bardziej na takich i intuicyjnych przypuszczeniach, i mówi ona o gościach weselnych, którzy zamienili się w kamienne kule. Ta legenda nie jest bardzo prawdopodobna, ale przypomina legendy z innych miejsc, np. z francuskiego Carnac, gdzie megality miały być prawdopodobnie zamienionymi w kamienie ludźmi. Natomiast amerykański pisarz, David Hatcher – Childress, nazwał takie podobne obiekty kulami bogów i od odnosił się głównie do kamieni z Kostaryki. Kamienne kule Kostaryka (źródło: internet) Takie pierwsze naukowe badania nad nimi zostały przeprowadzone zaraz po ich odkryciu. Córka pracownika United Fruit Co – Doris Stone opublikowała swój raport w piśmie „American Antiquity”, gdzie zwrócił, on uwagę Samuela Lothropa z Muzeum Peabody przy Harvard University. W 1948 roku przybył on na wykopaliska do Kostaryki i odnalazł więcej podobnych kul, a następnie przeprowadził badania, aby ustalić ich pochodzenie. Większość kamieni, które odkrył, miała średnicę 2,4 metra. Badacz ten opublikował swój raport w piśmie „Archaeology of the Diquis Delta, Costa Rica” w 1963 roku, ale zarówno cel, jak i sposób powstania tych kul, nie został do końca wyjaśniony. Okazuje się, że te kamienne kule nie są rzadkim zjawiskiem. Można je znaleźć w jednym miejscu w Bośni i Kostaryce, ale odkrywano je w różnych rejonach, np. Isla del Cano oraz w Papagayo na Półwyspie Nicoya – 300 km na północ od ujścia Diquis. Takie kamienne kule znajdowano również na Wyspie Wielkanocnej, w Peru, a także w Meksyku. Kamienna kula na Wyspie Wielkanocnej znajduje się w jej północnej części. Zgodnie z podaniami ten okrągły głaz używany był przez „panów” wyspy do skupiania swych mentalnych sił, które, tak jak soczewka, sprawiały, że kamienne posągi lewitowały, ale też „chodziły” po wyspie. Jeśli takie rozwiązanie odniosłoby się do Bośni i znajdujących się tam kul, to nie miałoby ono większego sensu. Tak samo na Kostaryce, gdzie uważa się, że kule te zostały wyciosane w kamieniołomie, który jest odległy o 48 km. To z kolei wskazuje na trud poniesionej pracy ich twórcy, ale też problem musiał sprawić ich transport, a także szukano odpowiedniego kamienia. Większość kamiennych kul na Kostaryce powstała z kamienia nazywanego gabbro, który przypomina granit, z którego powstały właśnie kule w Bośni. Kamienne kule z Kostaryki Lothrop oraz inni naukowcy uważali, że te kamienne kule zostały wyciosane z naturalnych bloków, potem były polerowane za pomocą mniejszych kamieni, mokrego piasku oraz innych ściernych materiałów, które nadawały im połysk. Podczas badań zauważono również, że po podgrzaniu granodiorytu, a później po jego szybkim ochłodzeniu, cienka warstwa kamienia odpadała w postaci płatków. Może było też tak, że taką technikę wykorzystywano przy nadawaniu tym kamieniom okrągłego kształtu. Czemu służyły kamienne kule? Prawdziwą tajemnicą kamiennych kul jest odpowiedzenie na pytanie, czemu one miały służyć, a nie to, jak je wykonano i kot je zrobił. Kule te znajdowano w okolicach rzek, a to może wskazywać, że były one ozdobnikami związanymi z ich kultem. Można również postawić pytanie, dlaczego tworzyły je różne cywilizacje, które nie miały ze sobą nic wspólnego? Niektórzy próbowali to wyjaśnić i wskazywali na kształt kul. Chodzi tutaj o to, czy taka kula nie symbolizuje jajka, które jest związane w pewien sposób z narodzinami lub odradzaniem się. Jeśli odpowiedź jest twierdząca, to może to mieć pewien związek z rytuałami pogrzebowymi, ale nie ma też żadnych dowodów na tworzenie takich wniosków. W przypadku nauki istnienie kamiennych kul tłumaczy ona na trzy sposoby: mogły się utworzyć w wyniku krystalizowania stygnącego materiału wulkanicznego; mogą też być kulistymi konkrecjami, czyli skupiskami minerałów, które tworzą się w skałach osadowych, np. wokół ziarenka piasku; za ich powstawanie może też odpowiadać proces wietrzenia kulistego, który polega na odpadaniu kruszejącej skały od twardszego jądra. Ponadto kamienne kule można również zobaczyć w regionie Kusyce na Słowacji we wsiach Klokocov – Kornica, Klin oraz Hlavice. Mają one do trzech metrów średnicy, a inne są rozmiarów piłki nożnej. Natomiast w Polsce w piaskowni pod Lelowem niedaleko Częstochowy od wielu lat znajdują się ciemne kulki, które są pokryte grudkowatą powłoką stopionego kwarcu. WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI Komentarze Str. głównaAutorzyTajemnice Świata STAROŻYTNY ŚWIAT Dolina dzbanów. Dzięki rozwojowi nauki wiemy dużo, jednak trudno oprzeć się wrażeniu, że poziom naszej cywilizacji pozostaje na bardzo niskim poziomie, nawet w tej chwili. Świat stanowi dla nas bowiem niezgłębioną zagadkę, nieustannie pojawiają się [Zobacz więcej] ZJAWISKA PARANORMALNE Mothman nazywany także człowiekiem-ćmą to człekokształtna istota, która wedle doniesień świadków pojawiła się po raz pierwszy w USA w Wirginii Zachodniej. Najczęściej widywano ją w okolicach rzeki Ohio River oraz w Point Pleasant. Wedle legend [Zobacz więcej] TAJEMNICZE MIEJSCA ŚWIATA Świat pełen jest miejsc zaskakujących, przerażających, mających swoje mroczne tajemnice. Wierzenia i historie opowiadane przed miejscowych, zdają się jedynie podsycać ciekawość ludzi na całym świecie i zachęcać do poznawania nieznanego, a śmiałków, którzy mierzą się [Zobacz więcej] STAROŻYTNY ŚWIAT Las w Witkowicach, a właściwie nieduży lasek położony na obrzeżach Krakowa, na terenie dawnej wsi Witkowice, kryje w sobie mroczną tajemnicę. A właściwie tak głosi miejscowa legenda i rzekome zaginięcie grupy studentów w październiku 2001 roku. [Zobacz więcej] STAROŻYTNY ŚWIAT Tajemnica Jeziora Bodom stanowi niezwykłą zagadkę kryminalną. To zdecydowanie jedna z najgłośniejszych spraw dotyczących morderstwa, jaką prowadziła fińska policja. Jezioro Bodom jest zbiornikiem wodnym ulokowanym w pięknej scenerii naturalnej, oddalone jest o 28 kilometrów od [Zobacz więcej] STAROŻYTNY ŚWIAT Żmijowe Wały stanowią umocnienie obronne, o którym mało kto słyszał, a swoim rozmachem dorównują Wielkiemu Murowi Chińskiemu. Ich łączna długość, w czasach świetności sięgała 2000 kilometrów. Były wysokie średnio na 6-8 metrów i szerokie na [Zobacz więcej] TAJEMNICZE MIEJSCA ŚWIATA Dolina Czarnego Bambusa to obfitujący w zagadki obszar. Należy on do takich miejsc, których nie rozumiemy i zachodzących w nich zdarzeń nie potrafimy racjonalnie wyjaśnić. Często skrywają się w okolicach mało uczęszczanych przez człowieka, są [Zobacz więcej] STAROŻYTNY ŚWIAT Odkrywanie świata, szczególnie tych jego zakątków, które skrajnie różnią się od tego, co znamy i widujemy na co dzień, może być niezwykle fascynującą przygodą. Warto zwrócić szczególną uwagę na miejsca pozornie mniej znane i nie [Zobacz więcej] STAROŻYTNY ŚWIAT Kamienne kule z Kostaryki odnaleziono w latach 30. ubiegłego wieku w dżungli. Prawie 300 idealnie okrągłych kamiennych kul różniących się wielkością, mających nawet kilka metrów średnicy i ważących nawet kilkanaście ton do dziś intryguje świat [Zobacz więcej] RELIGIA, MAGIA I WIARA Cherubini i serafini to dwa najwyższe z dziewięciu chórów anielskich. Egzystują wokół Boga, pozostając z Nim w relacji najwyższej duchowości, najczystszej miłości i niezmiennego ruchu. W Biblii niewiele dowiadujemy się na ich temat, ale od [Zobacz więcej] STAROŻYTNY ŚWIAT Z pewnością nazwa może zastanawiać, gdyż w pierwszym odruchu może kojarzyć się z czymś zamkniętym. Jest to jednak starożytny nurt wiary, który został zapomniany niejako w sposób całkowicie celowy. Dlaczego? Ponieważ gdy jego wpływy dotarły [Zobacz więcej] TAJEMNICZE MIEJSCA ŚWIATA Diabelski cmentarz na Syberii znajduje się w tajdze na terytorium Krasnojarska. Ten duży obszar, który miejscowi nazywali także „diabelską łąką”, pokrywały liczne szczątkami ptaków, zwierząt i zwęglone gałęzie drzew. Dziś na próżno tutaj szukać bujnej [Zobacz więcej]

tajemnicze kamienne kule z kostaryki