Test paskowy do analizatora Cobas H232 do ilościowego oznaczenia parametru d-dimery we krwi. 1 opakowanie zawiera 10 testów paskowych. Na podstawie wyniku testu można potwierdzić, lub wykluczyć zakrzepicę żył głębokich lub zatorowość płucną. Zakres pomiarowy: 0,1 - 4,0 μg/ml. Materiał do badania: heparynowana krew pełna Do badania są używane paski do glukometru, które są pakowane w dwie osobne fiolki po 25 pasków, co pozwala na dłuższe używanie po otwarciu fiolki, w porównaniu z testami pakowanymi zbiorczo po 50 szt. Żywotność baterii: ponad 1000 badań poziomu glukozy. Zestaw zawiera: 1 Glukometr Safe AQ Smart. 1 automatyczny nakłuwacz Sinodraw. Paski Testowe kwasu moczowego Safe AQ UG firmy Sinocare. Opakowanie zawiera 50 pasków testowych. Paski Safe AQ UG do kwasu moczowego są przeznaczone do użytku z urządzeniem Safe AQ UG - monitorem poziomu glukozy i kwasu moczowego we krwi pełnej kapilarnej… Nakłuwacz Digitest Artsana. Dostępność:Zapytaj o dostępność tel. 32 249 00 70. Koszt wysyłki:od 13,50 zł Dostępne formy wysyłki dla oglądanego produktu:Kurier DPD, przesyłka ubezpieczona. - 13,50 złKurier InPost, przesyłka ubezpieczona - 13,50 złKurier DPD za pobraniem COD. - 19,98 złPaczkomaty 24/7 - dostawa do 48h. - 13,50 Czas oczekiwania na wynik badania kwasu moczowego we krwi wynosi 1 dzień. Dopuszczalna norma wynosi od 180 do 420 μmol/L, co przekłada się na 3-7 mg/dL. Niższe wartości obserwowane są u kobiet, wyższe u mężczyzn. Wysoki poziom kwasu moczowego we krwi. Podwyższony poziom kwasu moczowego we krwi nazywany jest hiperurykemią. Przygotowanie do badania. Krew żylną pobiera się rano na czczo, najlepiej 10 godzin po ostatnim posiłku. Poziomy kwasu moczowego we krwi różnią się, w zależności od pory dnia – zwykle są wyższe rano i niższe wieczorem. Materiał do badania. krew żylna (surowica ) Sposób przeprowadzenia badania . Darmowa dostawa od 300,00 złZapisz na liście zakupowejKORONAWIRUSSZYBKIE TESTYINFEKCJEInfekcje układu pokarmowegoInfekcje układu oddechowegoInfekcje intymnePozostałe infekcjeMARKERYMarkery nieswoistego zapalenia jelitMarkery uszkodzenia mięśnia sercowegoMarkery nowotworoweTESTY NARKOTYKOWEDOPALACZETESTY CIĄŻOWE+ Pokaż wszystkieANALIZA MOCZUPaski moczoweAnalizatoryPaski do analizatorówANALIZATORYMoczoweOBFinecareTesty i akcesoria FinecareMetoda ELISAPulsoksymetrySEROLOGIA GRUP KRWIRoztworySprzęt pomocniczyREKLAMACJEKONTAKTBLOGJesteś tutaj: Strona głównaANALIZA MOCZUPaski moczoweAnalizatoryAnalizatoryAnalizatory( ilość produktów: 9 )DIRUI H10 URINE STRIP (100 szt.) - Paski do badania moczu - 10 parametrów: urobilinogen, bilirubina, ketony (kwas acetylooctowy), krew, białko, azotyny, leukocyty, glukoza, ciężar właściwy, zł / opakowanie brutto Start Diagnostyka - glukoza, kwas moczowy Diagnostyka - glukoza, kwas moczowy Diagnostyka - glukoza, kwas moczowy Aparaty diagnostyczne pozwalają na skontrolowanie w każdej chwili poziomu stężenia glukozy czy kwasu moczowego jaki jest w organizmie. Aparaty te cechuje prostota i intuicyjność. Badanie jest bardzo proste do wykonania a wynik uzyskuje się po kilkunastu sekundach, do wykonania badania potrzebny jest pasek testowy na który musimy nanieść kroplę krwi. Aparat do pomiaru poziomu kwasu moczowego nazywa się UASure w zestawie jest tylko urządzenie Aparat do pomiaru poziomu glukozy to Cera Chek w zestawie jest urządzenie, nakłuwacz, lancety oraz kilka pasków. Zapisz się do naszego biuletynu i otrzymuj informacje oraz porady związane z naszymi produktami! Gwarantujemy profesjonalne treści i przydatne informacje! 09 maja 2022Badania nerek – jakie należy wykonać? W zależności od potrzeb – kontroli stanu zdrowia czy też monitorowania zaawansowania procesu chorobowego – ocena wydolności i funkcjonowania nerek może opierać się na analizie laboratoryjnej parametrów moczu i krwi, diagnostyce obrazowej nerek oraz w ostateczności badaniu materiału biopsyjnego. Przeprowadzane badania pozwalają lekarzowi określić stopień uszkodzenia narządu oraz służą ocenie skuteczności leczenia. Na czym polegają badania stosowane w diagnostyce funkcji nerek? badania nerek Jakie badania wykonuje się w diagnostyce chorób nerek? Badania służące ocenie stanu zdrowia nerek polegają na pomiarze w surowicy i moczu stężeń substancji wydalanych przez nerki, badaniach obrazowych nerek (np. urografia), oraz fizyko – chemicznym i morfologicznym badaniu moczu. W schorzeniach układu moczowego, znajomość zależności pomiędzy poszczególnymi parametrami analiz, jest kluczowym elementem służącym postawieniu prawidłowej diagnozy. Pełen obraz funkcji nerek daje zestawienie wyników ogólnego i specjalistycznego badania moczu wraz z wynikami badań krwi, badań obrazowych i histopatologicznych. Badanie ogólne moczu Badanie ogólne moczu jest jedną z najczęściej wykonywanych analiz laboratoryjnych. Przemawia za tym łatwość pozyskania materiału do badania, diagnostyczne znaczenie wyników i niewielki koszt usługi. W diagnostyce chorób nerek i dróg moczowych badanie ogólne moczu jest badaniem przesiewowym, pozwalającym na wykrycie patologii jeszcze w okresie bezobjawowym. Służy określeniu fizyko – chemicznych właściwości moczu (badanie metodą paskową) i identyfikacji znajdujących się w nim elementów morfotycznych (badanie mikroskopowe). Wykonuje się go głównie w laboratoriach medycznych w pracowni analitycznej, ale także na oddziałach i izbach przyjęć, na których traktowane jest jako badanie przyłóżkowe. Po odpowiednim poinstruowaniu, badanie moczu po części może zostać wykonane samodzielnie w domu pacjenta. Analiza próbki moczu Poranną próbkę moczu do analizy ogólnej pozyskuje się głównie w trakcie mikcji (oddawania moczu), oraz zabiegów: cewnikowania lub przez nakłucie nadłonowe. Analiza odbywa się przy użyciu wieloparametrowych testów paskowych, wykrywających jednocześnie albuminę, azotyny, bilirubinę, ciała ketonowe, ciężar właściwy, erytrocyty, glukozę leukocyty, pH, urobilinogen, ale także kwas askorbinowy. Reakcja chemiczna odczynników umieszczonych na pasku testowym ze związkami zawartymi w moczu, prowadzi do zmiany zabarwienia pola testowego. Wyniki otrzymuje się przez odczytanie za pośrednictwem analizatora lub wzroku, zmiany zabarwienia pól reakcyjnych. Kolejnym etapem analizy jest mikroskopowe badanie osadu moczu po jego odwirowaniu, polegające na policzeniu w kilku polach widzenia elementów morfotycznych moczu (krwinek białych, czerwonych, komórek nabłonkowych, wałeczków, śluzu, bakterii, kryształów). Co pokazują wyniki badań moczu? Wyniki tego badania pozwalają ustalić pochodzenie erytrocytów i komórek nabłonkowych, oraz przed wykonaniem badania mikrobiologicznego bliżej określić przyczynę infekcji (bakterie, grzyby, pierwotniaki). Wyniki badania ogólnego moczu dają podstawę do postawienia wstępnej diagnozy chorób nerek, chorób uwarunkowanych genetycznie (specyficzny zapach), chorób metabolicznych w tym także cukrzycy. Wyniki nieprawidłowe kwalifikują pacjenta do wykonania badań specjalistycznych, przeprowadzanych głównie w oparciu o dobową zbiórkę moczu i biochemiczną analizę jego zawartości. Specjalistyczne badanie moczu Specjalistyczne badania moczu polegają na analizie jakościowej, służącej stwierdzeniu obecności danej substancji w moczu, lub analizie ilościowej, czyli pomiarze stężenia substancji czy też wydalania dobowego. Badania te, wykonywane są w automatycznych analizatorach, wyłącznie w laboratorium medycznym w wyspecjalizowanych pracowniach biochemii, toksykologii i immunochemii. Do grupy badań specjalistycznych zalicza się pomiar klirensu kreatyniny, stężenia elektrolitów, związków azotu, albuminy, białek specyficznych moczu, hormonów, leków, środków narkotycznych, toksyn i związków powstałych w wyniku wrodzonych zaburzeń metabolicznych. W ocenie sprawności filtracyjnej nerek, produkt metabolizmu azotowego – kreatynina jest parametrem należącym do grupy najczęściej analizowanych w dobowej zbiórce moczu. Znajomość stężenia kreatyniny w moczu i surowicy, oraz ilości moczu wydalonego w ciągu doby pozwala na wyliczenie klirensu tej substancji, czyli ilości osocza oczyszczanego przez nerki z kreatyniny w jednostce czasu. Za istotnym w klinice znaczeniem tego parametru przemawia fakt, że jest on miarą filtracji kłębuszkowej – GFR, którego spadek zawsze świadczy o malejącej liczbie czynnych nefronów i spadku wydolności narządu. Prawidłowo przeprowadzona dobowa zbiórka moczu, w której porcja moczu porannego jest odrzucona, a każda następna wraz z ostatnią porcją przypadającą na 24 – tą godzinę trwania zbiórki oddana jest do pojemnika, to klucz do uzyskania informacji na temat rzeczywistej wartości klirensu kreatyniny. Do równie ważnych i często wykonywanych badań specjalistycznych, oceniających integralność i funkcję filtracyjną nerek, należy pomiar ilości białka wydalanego z moczem. Fizjologicznie, białko – głównie albumina i uromodulina – wydalane jest w ilości nieprzekraczającej 150 mg/24h. Taka ilość białka jest niewykrywalna rutynową, paskową metodą badania moczu. Pozytywny wynik testu paskowego uzyskuje się dopiero przy utracie albuminy powyżej 200mg/l. Mniejsze ilości białka w moczu (mikroalbuminuria) – świadczące o wczesnym stadium choroby nerek (nefropatii cukrzycowej, nadciśnieniowej) – wykrywa się jedynie przy użyciu automatycznych analizatorów i metod immunochemicznych. Przyczynę i miejsce ucieczki białek do moczu, ustalić można przez zastosowanie techniki elektroforezy i ocenę selektywności białek moczu (proteinogram białek moczu). Na podstawie frakcji białek uzyskanych w rozdziale, stwierdza się czy utrata następuje przez uszkodzoną błonę filtracyjną kłębuszków nerkowych, cewki, czy też obecność białek w moczu jest skutkiem rozrostu nowotworowego. Zajęcie nerek przez proces chorobowy wiąże się z rozregulowaniem mechanizmów odpowiedzialnych za właściwy poziom elektrolitów. Sytuacja ta zmusza do kontroli poziomu elektrolitów w surowicy, ale także w moczu. Nerki są najważniejszym narządem regulującym gospodarkę sodowo – potasową organizmu. W przypadku ich dysfunkcji obserwuje się zaburzenia w proporcji wydalanych elektrolitów, zmniejszone wydalanie potasu (osłabienie siły mięśni, zaburzenia pracy serca) oraz zatrzymywaniem sodu przez nerki (obrzęki). Badanie mikrobiologiczne moczu Badanie mikrobiologiczne moczu jest nieodzownym elementem diagnostyki i leczenia zakażeń układu moczowego np. zapalenia pęcherza. Pozwala na wyizolowanie patogenu odpowiedzialnego za stan zapalny dróg moczowych oraz oszacowanie liczebności bakterii w mililitrze moczu (bakteriuria). Na podstawie wyniku zawierającego opis gatunku patogenu i antybiogramu, możliwe jest wdrożenie właściwego leczenia, minimalizującego niepowodzenie terapii. Wiarygodność wyników zwiększa się przy właściwym pobraniu próbki, polegającym na pozyskaniu moczu ze środkowego strumienia po wcześniejszym dokładnym oczyszczeniu okolic cewki moczowej. Badania biochemiczne krwi Ważnym elementem laboratoryjnej oceny funkcji nerek jest biochemiczna analiza surowicy, polegająca na pomiarze stężeń substancji wydalanych w głównej mierze przez nerki. W surowicy najczęściej oznaczanymi parametrami są produkty metabolizmu azotowego, elektrolity oraz białko. Uzyskanie pełnego obrazu stanu narządu możliwe jest tylko wtedy, gdy analiza moczu zestawiona zostaje z wynikami analiz krwi. Produkty metabolizmu azotowego – kreatynina, mocznik, kwas moczowy W diagnostyce laboratoryjnej chorób nerek zastosowanie znalazła analiza stężeń produktów metabolizmu azotowego. Za użytecznością tych związków, przemawia fakt, że eliminowane są z organizmu głównie przez nerki (~ 100 % kreatynina, ~ 90 % mocznik, ~ 70 % kwas moczowy), oraz wzrost stężenia tych substancji w surowicy, przy równoczesnym zmniejszeniu wydalania z moczem świadczy o upośledzeniu funkcji filtracyjnej narządu. Elektrolity – sód, potas Zaburzenia elektrolitowe spowodowane chorobą nerek mogą prowadzić do szeregu powikłań, zaburzeń rytmu serca, a także porażennej niedrożności jelit. Hiperkaliemia, czyli wzrost stężenia potasu we krwi jest przyczyną zaburzeń rytmu serca. Zatrzymanie przez chore nerki sodu, zwiększa ilość wody w organizmie i stanowi przyczynę powstawania obrzęków. Ze względu na poważne konsekwencje nieprawidłowych stężeń elektrolitów we krwi, takie parametry jak potas i sód są monitorowane na bieżąco w przebiegu chorób nerek o różnej etiologii. Białko całkowite i albumina Białko całkowite i albumina należą do grupy regularnie monitorowanych parametrów u pacjentów z chorobami nerek. Albumina jest białkiem wydalanym w największym stopniu przez nerki objęte procesem chorobowym. Jej funkcja w organizmie polega na utrzymaniu prawidłowego ciśnienia onkotycznego i transporcie szeregu substancji. Zmniejszenie poziomu tego białka i jego ucieczka z moczem wiąże się z powstawaniem obrzęków, a stężenie w surowicy poniżej 20g/L jest stanem zagrażającym życiu. Z tego też powodu, oznaczenie poziomu albuminy nie tylko w moczu, ale i w surowicy jest istotnym elementem diagnostyki i znalazło zastosowanie w laboratoryjnej ocenie funkcji nerek. Nerkowe zespoły utraty białka prowadzące do obniżenia poziomu białka całkowitego to przede wszystkim zespól nerczycowy, prawie w 80 % przypadków wywołany kłębuszkowe zapalenie nerek, nefropatia cukrzycowa, nefropatia toczniowa oraz amyloidoza nerek. Badania obrazowe nerek Najczęściej wykonywanym badaniem obrazującym nerki jest USG. Pozwala na ocenę wielkości i struktur narządu, przestrzeni płynowych (zaburzenia w odpływie moczu) oraz przepływu krwi. Urografia rentgenowska pozwala z kolei na monitorowanie odpływu moczu z dróg moczowych. Umożliwia zobrazowanie przeszkód w układzie moczowym oraz uwidocznienie nieprawidłowości anatomicznych i uchyłków. Zlecanymi w praktyce lekarza nefrologa badaniami są również tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny i scyntygrafia. Większość z badań obrazujących nerki wymaga podania środka kontrastowego, który pozwala na lepsze uwidocznienie struktur badanego obszaru. W przypadku kontrastu wydalanego z moczem, należy pamiętać, aby po wykonanym badaniu wypić zgodnie z zaleceniami zwiększoną ilość płynów, która pozwoli na szybsze wypłukanie go z organizmu. Jest to działanie profilaktyczne mające na celu zapobiegnięcie uszkodzenia nerek przez substancje zawarte w kontraście. Badanie biopsyjne nerki Biopsja nerki, czyli badanie polegające na pobraniu jej fragmentu i mikroskopowej ocenie stanu narządu jest badaniem ryzykownym, niosącym za sobą duże ryzyko powikłań. Biopsja nerki jest zasadna tylko wówczas, jeśli dostarcza informacji istotnych diagnostycznie, prognostycznie i terapeutycznie. Najczęściej wykonywana jest w przypadku diagnostyki zespołu nerczycowego (masywnej utraty białka z moczem), ostrego uszkodzenia nerek (zagrażająca życiu niewydolność nerek) i zaburzeń funkcji nerki przeszczepionej. Zawsze powikłaniem biopsji nerki jest krwinkomocz, natomiast wśród groźniejszych powikłań zabiegu wymienia się krwiomocz, krwawienie do przestrzeni zaotrzewnowej oraz krwiaki. Ze względu na duże ryzyko obarczające pacjenta, biopsji nie wykonuje się np. u pacjentów z jedną nerką, wielotorbielowatością lub ze schyłkową niewydolnością nerek. W przypadku diagnostyki zmian nowotworowych, fragment do analizy histopatologicznej pobiera się już w trakcie zabiegu operacyjnego, mającego na celu usunięcie podejrzanej zmiany. Kwas moczowy jest organicznym związkiem chemicznym, stanowiący jeden z końcowych produktów przemiany kwasu moczowego zależy od jego ilości wyprodukowanej przez organizm i wydalonej przez nerki. Badanie poziomu kwasu moczowego jest istotne w diagnostyce dny moczanowej, czyli jest kwas moczowy?Kwas moczowy stanowi końcowy produkt metabolizmu związków purynowych. Degradacja puryn następuje w hepatocytach wątroby pod wpływem działania enzymów. Kwas moczowy powinien być wydalany z organizmu, ponieważ nie może być w nim dalej przekształcany. W procesie wydalania kwasu moczowego głównym narzędziem są nerki, rzadziej wydalany jest przez przypadku niektórych chorób wydalanie kwasu moczowego staje się utrudnione – sytuacja taka ma miejsca podczas dny moczanowej czy kamicy moczanowej. W przypadku niektórych chorób metabolicznych gromadzi się w dużych ilościach we dziś KUP ONLINE badanie kwasu moczowego!Badanie kwasu moczowego umożliwia między innymi diagnozowanie kamicy moczowej, która powstaje w wyniku wydalania zbyt dużej ilości tej wskazującymi na podwyższony poziom kwasu moczowego są:krwiomocz;zastój moczu;gorączkaból brzucha oraz okolicy lędźwiowej;nudności i wymiotyból, zaczerwienie oraz obrzęk należy wykonać pomiar stężenia kwasu moczowego?Badanie stężenia kwasu moczowego wykonuje się na zlecenie lekarza, między innymi u:Pacjentów cierpiących na chorobę nowotworową, leczonych chemioterapią, kiedy koniecznym jest monitorowanie stężenia kwasu moczowego w organizmie;Podczas diagnostyki oraz kontrolnie wśród pacjentów z dną moczanową, w celu oceny skuteczności wdrożonej terapii;Podczas diagnostyki kamicy moczanowa, czyli artretyzm jest chorobą której charakterystyczną cechą jest utrzymujące się podwyższone stężenie kwasu moczowego. Krystalizacja moczanu sodu w pływie stawowym prowadzi do zaplenia stawów. Najbardziej typowymi objawami artretyzmu jest obrzęk – zwłaszcza dużego palca i kolan, ból, zaczerwienienie w okolicy zajętego stanem zapalnym stawu oraz uczucie ciepła przy dotyku Pacjentów cierpiących na choroby nowotworowe bardzo ważnym jest kontrolowanie stężenia kwasu moczowego, ponieważ podczas leczenia chemioterapią obserwuje się zwiększony rozpad komórek nowotworowych, co zwiększa także ilość puryn, a one przekształcane są oraz wydalane z organizmu jako kwas się przygotować do badania kwasu moczowego?Badanie poziomu kwasu moczowego można wykonać z dwóch materiałów – surowicy krwi i moczu. Przed pobraniem próbki materiału do badania nie należy się przygotowywać w szczególny sposób jednak niedawno spożyty posiłek, spożycie alkoholu czy duży wysiłek fizyczny może wpłynąć na wynik badania, dlatego na pobranie warto zgłosić się na czczo i będąc punktów, w których można wykonać badanie dostępna na stronie Laboratorium moczowy – normaWyniki badania należy skonsultować z lekarzem, który będzie mógł je w prawidłowy sposób zinterpretować. Analiza otrzymanych wyników powinna opierać się na wartościach referencyjnych podanych przez laboratorium. Wartości referencyjne stężenia kwasu moczowego we krwi zależne jest od wieku oraz płci pacjenta. Hiperurykremię, a więc podwyższone stężenie kwasu moczowego w surowicy określa się kiedy osiąga wartość powyżej 420 µmol/l (>7 mg/dl). Start Diagnostyka - glukoza, kwas moczowy Paski testowe Paski kwas moczowy UASure opk. 25 szt. Dodaj recenzję: Producent: Promedica Dostępność: Realizacja 2-4 dni robocze Historia ceny Ilość:szt. Cena netto: 125,00 zł 135,00 zł UASure kwas moczowy paski Testy Kwas Moczowy Paski do Systemu Monitorowania Kwasu Moczowego UASure i MultiSure Opakowanie zawiera 25 pasków testowych do kontroli kwasu moczowego. Termin ważności średnio 12 miesięcy, Każde opakowanie zawiera dodatkowo procesor się przygotować do pomiaru? Badanie krwi należy wykonywać na czczo, ponieważ spożycie obfitego posiłku może zwiększyć np. ocenianą liczbę leukocytów. Pacjent powinien być wypoczęty. Długotrwałe przyjmowanie różnych leków (np. sterydów) może mieć wpływ na wynik badania, dlatego należy wziąć to pod uwagę. pierwsza opatentowana generacja biosensorycznych pasków testowych. Próbka krwi pełnej krwi np. z palca lub żyły. Zakres testowy: 3~20 mg/dL. Hematokryt: 30%-55%. Certyfikat IVDD (EU). Polecamy produkty Zapisz się do naszego biuletynu i otrzymuj informacje oraz porady związane z naszymi produktami! Gwarantujemy profesjonalne treści i przydatne informacje!

aparat do badania kwasu moczowego